Rondreis deel II
Blijf op de hoogte en volg Maarten
10 Mei 2014 | Nieuw Zeeland, South Island
En dan nu mensen: de tweede helft van mijn rondreis. We gaan verder op dinsdag 25 maart.
Na een wat regenachtige start zijn we vroeg vertrokken voor poging twee om een spiegelbeeld in Lake Matheson te kunnen zien. Nu deden we wel de wandeling rondom het meer van ruim een uur. Op de plek van de ‘view des views’ was helaas niets bijzonders te zien door de bewolkte lucht en het rimpelige wateroppervlak. Na de wandeling besloten we wat souvenirs te kopen in de winkel van Fox Glacier Guiding. Het regenachtige Fox ruilden we die dag in voor het zonnige Wanaka, waar we hebben gekampeerd op Lake Outlet Camping. Deze had uitzicht op Lake Wanaka, maar daarmee was al het positieve ook gezegd. Die ochtend had het voor het eerst sinds maanden geregend. De droogte had de aanblink van de camping geen goed gedaan. Bovendien was de grond kurkdroog waardoor de haringen niet of nauwelijks de grond in waren te krijgen. Met behulp van een platte kei als hamer is het me toch gelukt om de tent vast te zetten. De nacht was koud, waardoor de ruiten van Henry bevroren. Na het ontbijt was het tijd voor een wandeling in de buurt van Wanaka. Na een heel lang eind over een gravelweg gereden te hebben, waarbij we onderweg in de tot dan toe enige file kwamen te staan (een kudde schapen werd over de gravelweg naar een ander stuk gras gedreven) kwamen we aan bij de start van de Rob Roy Glacier Track (3 uur return). Deze wandeling leidde ons langs de Roys Creek omhoog naar twee uitkijkpunten op een gletsjer. Aangezien we ons door de lange gravelweg hadden verrekend met de tijd, besloten we om nog een nacht in Wanaka te slapen. Deze keer sliepen we op Top-10 Holiday Park Wanaka en vonden we het tijd om een ‘cabin’ te proberen, met als voordeel dat we de tent niet hoefden te gebruiken en gegarandeerd een warme nacht zouden hebben. Bovendien was een ‘sauna’ en ‘spa hot pool’ bij de prijs inbegrepen. De volgende ochtend konden we in plaats van de tent op te ruimen lekker in een hot pool zitten. Daar kreeg ik geen spijt van. Het was een heerlijk warm bad voor ons twee. Hierna zijn we vertrokken naar Queenstown, waar we de pure natuur voor een dagje inruilden voor een leuk (maar toeristisch) stadje waar je van alles kunt doen op het meer en in de lucht. Wij kozen voor een lunch in een klein park en voor een ijsje in de stad en wat loeren in de souvenirwinkels. Aan het einde van de middag zijn we doorgereden naar Te Anau. Daar hebben we de tent opgezet in Te Anau Kiwi Holiday Park. De eetruimte was als een restaurant, sfeervol en netjes. De volgende ochtend hadden we nog steeds niet besloten welke cruise we moesten kiezen. Ten eerste of we naar Doubtful of naar Milford Sounds moesten gaan en ten tweede voor hoe lang. Over het algemeen was een cruise naar Doubtful Sounds duurder. Uiteindelijk besloten we de goedkoopste cruise van twee uur bij Milford Sounds te boeken. Omdat onze cruise om half 4 ’s middags begon gaf dat ons de vrijheid om onderweg te genieten van de prachtige route en een aantal wandelingen. Zo zijn we bij Mirror Lake geweest en hebben we de Lake Gunn Walk gedaan. Daarna hebben we de tent opgezet bij de DOC camping van Lake Gunn ($6,- pp), waarna we nog wat rond hebben gelopen bij de terminal in Milford. Aan boord kregen we fish & chips. De tour tussen de door gletsjers uitgeslepen bergen was de moeite waard. Wij hadden voor een ‘nature cruise’ gekozen en zagen onderweg wat meeuwen en zeeleeuwen. We hadden veel geluk dat we een groep dolfijnen hebben zien zwemmen, aangezien ze zich gemiddeld slechts eens in de twee weken laten zien. Verder werd nog gestopt bij een aantal watervallen, waaronder we een keer een koude douche mochten nemen. Na de cruise zijn we teruggereden naar Lake Gunn. Het bleek behoorlijk druk te zijn geworden met campervans en tenten. Het was dus slim geweest om de tent al eerder op de middag te installeren. De volgende ochtend hebben we de Key Summit Track (ongeveer 3 uur) gelopen. We merkten dat de lucht helemaal dichtgetrokken was met mistbanken. De hoop op een goed uitzicht vanaf de top hadden we opgegeven, maar we besloten de wandeling toch af te maken. Op de terugweg werd deze keuze beloond met een Kea die over boven ons langs vloog, een bergpapegaai die gemaakt is voor dit gebied. Ondanks de dichte mist bevestigden de vorm en de typische roep dat het om een Kea moest gaan. Na deze wandeling hebben we onderweg een stop gemaakt voor een lunch in Te Anau en een wandeling bij Rakatu Wetlands. ’s Avonds hebben we weer in een cabin geslapen ($58,-) op City Holiday Park in Invercargill. De volgende dag reden we mooi op tijd in de richting van Dunedin, maar dan wel via de mooie route door de Catlins met vele stoppunten onderweg. Zo zijn we gestopt bij Slope Point en Curio Bay, waar we de yellow-eyed pinguin (hoiho) tot op 10 meter konden benaderen. Vervolgens hebben we een Coastal Walking Track gedaan (40 minuten) bij de Papatowai Reserve en zijn we naar de Purakaunui Falls geweest, een brede en trapsgewijze waterval. Daar nam ik het stukje ‘val’ iets te letterlijk, maar ik heb er niets aan over gehouden. We hebben de route afgesloten met een wandeling bij Tunnel Hill door een historische treintunnel uit 1892 en bij Nugget Point, waar we wederom vele zeeleeuwen konden spotten. Daarna wilden we naar een DOC camping, maar omdat het al redelijk laat was hebben we de tent opgezet op Lake Waihola Holiday Park ($15,- pp).
Die maandag stond in het teken van kilometers maken. We zijn naar Mount Cook gereden, waar we de tent hebben opgezet op een DOC camping ($10,- pp). Rond 16:00 zijn we nog begonnen aan de Hooker Valley Track (drie uur), een wandeling die eindigde bij een meer met drijvende ijsschotsen en goed uitzicht op Mount Cook (met 3754 meter de hoogste berg van Nieuw Zeeland), hemelsbreed niet ver gelegen van Fox Glacier. Rond 19:00 uur waren we weer terug op de camping en zag ik dat Sacha, ook op rondreis, was gearriveerd. Leuk om tijdens het avondeten even bij te praten over onze belevenissen. Op 1 april heb ik het ’s ochtends het tijdsvoordeel benut door mijn moeder wijs te maken dat mijn paspoort kwijt/gestolen was. Omdat ze meteen actie ondernam heb ik toch maar snel verteld dat het een grapje was. Vervolgens zijn we al vroeg vertrokken naar Lake Tekapo, waar we de Mount John Summit Walk (twee uur) hebben gedaan naar de top met uitzicht op Lake Tekapo. Vervolgens zijn we verder gegaan met kilometers maken en hebben we in de tent geslapen op Duvauchelle Holiday Park ($15,- pp). De volgende dag zijn we na het ontbijt naar Akaroa gereden op Banks Peninsula. Veel mensen slaan dit over, terwijl dit best een mooi gebied en aanrader is. We hebben door het leuke plaatsje gewandeld, geluncht en ingecheckt voor onze boottocht met als doel om met dolfijnen te kunnen zwemmen. Nadat we een ‘wetsuit’ en ‘boots’ hadden aangetrokken konden we aan boord. Daar volgde een bijna niet te volgen monoloog met instructies. De kern van het verhaal was dat we een gil moesten geven als we ‘de oren van Micky Mouse’ boven het wateroppervlak zagen uitkomen. Al snel kwamen we de eerste groep dolfijnen tegen. Zoals was verteld, waren de dieren zeer klein (niet langer dan een meter). De Hector’s Dolphin is een uiterst zeldzame en de kleinste dolfijnensoort ter wereld. Na even afwachten hoe de dieren reageerden op onze aanwezigheid mochten we te water. De groep dolfijnen bleef even in de buurt maar was toch al snel weer verder weg. Ook de tweede keer dat we het water in mochten was de ontmoeting met dolfijnen was maar van korte duur. Toch was het een bijzondere ervaring en hebben we met onze cruise bijgedragen aan onderzoek en behoud van de Hector’s Dolphin. De kapitein vertelde dat het weken geleden was dat de dolfijnen zich überhaupt in de haven hadden laten zien, dus wat dat betreft konden we met twee zwempogingen niet ontevreden zijn. Na een warme chocolademelk (het zeewater waarin we hadden gezwommen was 12 ºC) voeren we weer terug naar de kade. Na deze mooie activiteit zijn we naar Christchurch gereden voor een overnachting in de tent op Amber Kiwi Holiday Park ($19,- pp). De volgende ochtend waren we mooi op tijd onderweg naar Picton. In de buurt van Kaikoura hebben we op een strandje geluncht. Tijdens de rit hebben we vanuit de auto nog twee grote zeedieren hoog boven het water uitspringen. Het kunnen dolfijnen of tonijnen geweest zijn. We besloten onze tent op te zetten op een DOC camping ($6,- pp) in Rarangi (8 km ten noorden van Blenheim). Dit was een mooi plekje aan zee en hier zijn we nog naar Monkey Bay geweest. Die vrijdag gingen we weer met de Ferry terug naar het Noordereiland. Tijdens de cruise werden aan bakboord nog Orka’s gespot die wij helaas niet hebben gezien. Tegen de avond kwamen we aan in Wellington. Daar hebben we overnacht in een 6-persoons slaapkamer in Rowena’s Lodge ($24,- pp). ’s Avonds hebben we een wandeling langs de haven gemaakt. De volgende dag zijn we naar het Museum of Wellington City and Sea geweest. Een echte aanrader en behorend tot de mooiste musea die ik ooit bezocht heb. Hierna hebben we een ice coffee gehaald bij Butlers Chocolate Cafe met nog net een beetje zon op het balkonterras. Na een bezoek aan wat souvenirs winkeltjes en de Amsterdam Coffeeshop hebben zijn we teruggereden naar Palmy. Op zondag hebben we de auto schoongemaakt, om hem weer een beetje verkoopwaardig te maken. ’s Avonds zijn we na het avondeten naar Pohangina Valley gereden om op een ‘secret place’ glowworms te bekijken (de plek waar ik al eerder was geweest). Savannah, Sandeep, Judith, Nayer en Jantina waren mee. Ze leken in een nog grotere dichtheid aanwezig dan tijdens mijn eerste bezoek. De volgende dag hebben we Jantina’s koffer ingepakt en verder rustig aangedaan. Een uur voordat haar vliegtuig vertrok waren we op het vliegveld.
We kunnen beiden terugkijken op een geweldige reis met veel mooie wandelingen, bijzondere natuur en ‘wildlife’.
Na een wat regenachtige start zijn we vroeg vertrokken voor poging twee om een spiegelbeeld in Lake Matheson te kunnen zien. Nu deden we wel de wandeling rondom het meer van ruim een uur. Op de plek van de ‘view des views’ was helaas niets bijzonders te zien door de bewolkte lucht en het rimpelige wateroppervlak. Na de wandeling besloten we wat souvenirs te kopen in de winkel van Fox Glacier Guiding. Het regenachtige Fox ruilden we die dag in voor het zonnige Wanaka, waar we hebben gekampeerd op Lake Outlet Camping. Deze had uitzicht op Lake Wanaka, maar daarmee was al het positieve ook gezegd. Die ochtend had het voor het eerst sinds maanden geregend. De droogte had de aanblink van de camping geen goed gedaan. Bovendien was de grond kurkdroog waardoor de haringen niet of nauwelijks de grond in waren te krijgen. Met behulp van een platte kei als hamer is het me toch gelukt om de tent vast te zetten. De nacht was koud, waardoor de ruiten van Henry bevroren. Na het ontbijt was het tijd voor een wandeling in de buurt van Wanaka. Na een heel lang eind over een gravelweg gereden te hebben, waarbij we onderweg in de tot dan toe enige file kwamen te staan (een kudde schapen werd over de gravelweg naar een ander stuk gras gedreven) kwamen we aan bij de start van de Rob Roy Glacier Track (3 uur return). Deze wandeling leidde ons langs de Roys Creek omhoog naar twee uitkijkpunten op een gletsjer. Aangezien we ons door de lange gravelweg hadden verrekend met de tijd, besloten we om nog een nacht in Wanaka te slapen. Deze keer sliepen we op Top-10 Holiday Park Wanaka en vonden we het tijd om een ‘cabin’ te proberen, met als voordeel dat we de tent niet hoefden te gebruiken en gegarandeerd een warme nacht zouden hebben. Bovendien was een ‘sauna’ en ‘spa hot pool’ bij de prijs inbegrepen. De volgende ochtend konden we in plaats van de tent op te ruimen lekker in een hot pool zitten. Daar kreeg ik geen spijt van. Het was een heerlijk warm bad voor ons twee. Hierna zijn we vertrokken naar Queenstown, waar we de pure natuur voor een dagje inruilden voor een leuk (maar toeristisch) stadje waar je van alles kunt doen op het meer en in de lucht. Wij kozen voor een lunch in een klein park en voor een ijsje in de stad en wat loeren in de souvenirwinkels. Aan het einde van de middag zijn we doorgereden naar Te Anau. Daar hebben we de tent opgezet in Te Anau Kiwi Holiday Park. De eetruimte was als een restaurant, sfeervol en netjes. De volgende ochtend hadden we nog steeds niet besloten welke cruise we moesten kiezen. Ten eerste of we naar Doubtful of naar Milford Sounds moesten gaan en ten tweede voor hoe lang. Over het algemeen was een cruise naar Doubtful Sounds duurder. Uiteindelijk besloten we de goedkoopste cruise van twee uur bij Milford Sounds te boeken. Omdat onze cruise om half 4 ’s middags begon gaf dat ons de vrijheid om onderweg te genieten van de prachtige route en een aantal wandelingen. Zo zijn we bij Mirror Lake geweest en hebben we de Lake Gunn Walk gedaan. Daarna hebben we de tent opgezet bij de DOC camping van Lake Gunn ($6,- pp), waarna we nog wat rond hebben gelopen bij de terminal in Milford. Aan boord kregen we fish & chips. De tour tussen de door gletsjers uitgeslepen bergen was de moeite waard. Wij hadden voor een ‘nature cruise’ gekozen en zagen onderweg wat meeuwen en zeeleeuwen. We hadden veel geluk dat we een groep dolfijnen hebben zien zwemmen, aangezien ze zich gemiddeld slechts eens in de twee weken laten zien. Verder werd nog gestopt bij een aantal watervallen, waaronder we een keer een koude douche mochten nemen. Na de cruise zijn we teruggereden naar Lake Gunn. Het bleek behoorlijk druk te zijn geworden met campervans en tenten. Het was dus slim geweest om de tent al eerder op de middag te installeren. De volgende ochtend hebben we de Key Summit Track (ongeveer 3 uur) gelopen. We merkten dat de lucht helemaal dichtgetrokken was met mistbanken. De hoop op een goed uitzicht vanaf de top hadden we opgegeven, maar we besloten de wandeling toch af te maken. Op de terugweg werd deze keuze beloond met een Kea die over boven ons langs vloog, een bergpapegaai die gemaakt is voor dit gebied. Ondanks de dichte mist bevestigden de vorm en de typische roep dat het om een Kea moest gaan. Na deze wandeling hebben we onderweg een stop gemaakt voor een lunch in Te Anau en een wandeling bij Rakatu Wetlands. ’s Avonds hebben we weer in een cabin geslapen ($58,-) op City Holiday Park in Invercargill. De volgende dag reden we mooi op tijd in de richting van Dunedin, maar dan wel via de mooie route door de Catlins met vele stoppunten onderweg. Zo zijn we gestopt bij Slope Point en Curio Bay, waar we de yellow-eyed pinguin (hoiho) tot op 10 meter konden benaderen. Vervolgens hebben we een Coastal Walking Track gedaan (40 minuten) bij de Papatowai Reserve en zijn we naar de Purakaunui Falls geweest, een brede en trapsgewijze waterval. Daar nam ik het stukje ‘val’ iets te letterlijk, maar ik heb er niets aan over gehouden. We hebben de route afgesloten met een wandeling bij Tunnel Hill door een historische treintunnel uit 1892 en bij Nugget Point, waar we wederom vele zeeleeuwen konden spotten. Daarna wilden we naar een DOC camping, maar omdat het al redelijk laat was hebben we de tent opgezet op Lake Waihola Holiday Park ($15,- pp).
Die maandag stond in het teken van kilometers maken. We zijn naar Mount Cook gereden, waar we de tent hebben opgezet op een DOC camping ($10,- pp). Rond 16:00 zijn we nog begonnen aan de Hooker Valley Track (drie uur), een wandeling die eindigde bij een meer met drijvende ijsschotsen en goed uitzicht op Mount Cook (met 3754 meter de hoogste berg van Nieuw Zeeland), hemelsbreed niet ver gelegen van Fox Glacier. Rond 19:00 uur waren we weer terug op de camping en zag ik dat Sacha, ook op rondreis, was gearriveerd. Leuk om tijdens het avondeten even bij te praten over onze belevenissen. Op 1 april heb ik het ’s ochtends het tijdsvoordeel benut door mijn moeder wijs te maken dat mijn paspoort kwijt/gestolen was. Omdat ze meteen actie ondernam heb ik toch maar snel verteld dat het een grapje was. Vervolgens zijn we al vroeg vertrokken naar Lake Tekapo, waar we de Mount John Summit Walk (twee uur) hebben gedaan naar de top met uitzicht op Lake Tekapo. Vervolgens zijn we verder gegaan met kilometers maken en hebben we in de tent geslapen op Duvauchelle Holiday Park ($15,- pp). De volgende dag zijn we na het ontbijt naar Akaroa gereden op Banks Peninsula. Veel mensen slaan dit over, terwijl dit best een mooi gebied en aanrader is. We hebben door het leuke plaatsje gewandeld, geluncht en ingecheckt voor onze boottocht met als doel om met dolfijnen te kunnen zwemmen. Nadat we een ‘wetsuit’ en ‘boots’ hadden aangetrokken konden we aan boord. Daar volgde een bijna niet te volgen monoloog met instructies. De kern van het verhaal was dat we een gil moesten geven als we ‘de oren van Micky Mouse’ boven het wateroppervlak zagen uitkomen. Al snel kwamen we de eerste groep dolfijnen tegen. Zoals was verteld, waren de dieren zeer klein (niet langer dan een meter). De Hector’s Dolphin is een uiterst zeldzame en de kleinste dolfijnensoort ter wereld. Na even afwachten hoe de dieren reageerden op onze aanwezigheid mochten we te water. De groep dolfijnen bleef even in de buurt maar was toch al snel weer verder weg. Ook de tweede keer dat we het water in mochten was de ontmoeting met dolfijnen was maar van korte duur. Toch was het een bijzondere ervaring en hebben we met onze cruise bijgedragen aan onderzoek en behoud van de Hector’s Dolphin. De kapitein vertelde dat het weken geleden was dat de dolfijnen zich überhaupt in de haven hadden laten zien, dus wat dat betreft konden we met twee zwempogingen niet ontevreden zijn. Na een warme chocolademelk (het zeewater waarin we hadden gezwommen was 12 ºC) voeren we weer terug naar de kade. Na deze mooie activiteit zijn we naar Christchurch gereden voor een overnachting in de tent op Amber Kiwi Holiday Park ($19,- pp). De volgende ochtend waren we mooi op tijd onderweg naar Picton. In de buurt van Kaikoura hebben we op een strandje geluncht. Tijdens de rit hebben we vanuit de auto nog twee grote zeedieren hoog boven het water uitspringen. Het kunnen dolfijnen of tonijnen geweest zijn. We besloten onze tent op te zetten op een DOC camping ($6,- pp) in Rarangi (8 km ten noorden van Blenheim). Dit was een mooi plekje aan zee en hier zijn we nog naar Monkey Bay geweest. Die vrijdag gingen we weer met de Ferry terug naar het Noordereiland. Tijdens de cruise werden aan bakboord nog Orka’s gespot die wij helaas niet hebben gezien. Tegen de avond kwamen we aan in Wellington. Daar hebben we overnacht in een 6-persoons slaapkamer in Rowena’s Lodge ($24,- pp). ’s Avonds hebben we een wandeling langs de haven gemaakt. De volgende dag zijn we naar het Museum of Wellington City and Sea geweest. Een echte aanrader en behorend tot de mooiste musea die ik ooit bezocht heb. Hierna hebben we een ice coffee gehaald bij Butlers Chocolate Cafe met nog net een beetje zon op het balkonterras. Na een bezoek aan wat souvenirs winkeltjes en de Amsterdam Coffeeshop hebben zijn we teruggereden naar Palmy. Op zondag hebben we de auto schoongemaakt, om hem weer een beetje verkoopwaardig te maken. ’s Avonds zijn we na het avondeten naar Pohangina Valley gereden om op een ‘secret place’ glowworms te bekijken (de plek waar ik al eerder was geweest). Savannah, Sandeep, Judith, Nayer en Jantina waren mee. Ze leken in een nog grotere dichtheid aanwezig dan tijdens mijn eerste bezoek. De volgende dag hebben we Jantina’s koffer ingepakt en verder rustig aangedaan. Een uur voordat haar vliegtuig vertrok waren we op het vliegveld.
We kunnen beiden terugkijken op een geweldige reis met veel mooie wandelingen, bijzondere natuur en ‘wildlife’.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
