Tongariro Crossing

Het is een tijdje stil geweest op m’n blog, maar hier weer een teken van leven.

9-10 November
Zondag zou het droog zijn met een heldere lucht, de ideale omstandigheden om in vulkanisch gebied te vertoeven. Vanwege deze weervoorspellingen besloten Evelien te Brinke, Pepijn Stoop, Sacha van Dalen, Gaby Gómez (Mexico), Maggi Mag (Germany) en Adam Neather (United Kingdom) en ik het avontuur aan te gaan. Zaterdagochtend vertrokken we om die middag een korte hike te doen in de omgeving van het Tongariro National Park. Je mag het zien als een kleine warming-up. Een kleine teleurstelling was te bemerken doordat de weersverwachting voor zondag met die van zaterdag was omgewisseld. Tijdens onze hike op zaterdag was het zonnig en warm weer, terwijl voor zondag meer wolken waren voorspeld. Desondanks was ik nog steeds zeer opgewekt over wat komen zou. Zaterdag hebben we bij “Tokaanu outdoor hot pools” eerst een wandeling van 20 minuten gedaan door een klein parkje met allerlei pruttelende modderpoelen en metersdiepe kokende poeltjes. Voor een geur impressie: de vrijkomende gassen deden denken aan rottende eieren. Die luuuucht! De wandeling was zo kort dat we ongemerkt in verboden gebied waren terechtgekomen waar we door een paar tierende Kiwi’s op onvriendelijke wijze werden weggestuurd.

Na de wandeling vonden we het nog niet genoeg en besloten we te gaan voor een extra hike: de Silica Rapids walk in Whakapapa. Ook dit was in een erg mooie omgeving en de wandeling van circa 2 uur lekker lekker in de zon was zeer goed te doen. ’s Avonds hebben we onze tenten opgezet op een $6,- camping en bij zonsondergang een meegenomen avondmaal verorberd. De 3-persoons dome tent die ik de dag hiervoor had gekocht bleek niet helemaal aan te sluiten op mijn lengte. In de foetushouding was het prima te doen maar languit liggen was minder confortabel. Voortaan zie ik het als een 2-persoonstent. Die zondag zijn we om 05:30 uur opgestaan, om op tijd aan de crossing te kunnen beginnen. Na het inpakken van de tenten en een kort ontbijt vertrokken we met één auto naar het vertrekpunt van de crossing en brachten Evelien en ik de andere auto naar de ‘carparking’ bij het eindpunt. Vervolgens haalde Pepijn ons daar op en zijn we om 08:30 uur begonnen met de crossing. Dit klinkt als een boel heen-en-weer getour (klopt ook), maar hierdoor hoefden we na afloop van de crossing geen gebruik te maken van een busrit van $40,- pp. Gelukkig was het weer deze dag uitstekend! Indrukwekkend als je de twee vulkanen waar we in Oostelijke richting tussen door liepen, steeds groter ziet worden. Aan onze rechterhand Mount Ngauruhoe (Mt. Doom) en aan onze linkerhand Mount Tongariro. Na een lunch op de rand van de Red Crater werd besloten onze hike nog wat van extra elan te voorzien door de Tongariro Summit te gaan bestijgen. Ietwat teleurstellend was dat we juist op die top midden in de wolken zaten. Een half uur later waren we weer op weg naar de Red Crater en toen we achterom keken zagen we dat alle wolken waren verdwenen. Niet de beste timing dus. Het mocht de pret niet drukken. Verder was het de hele dag super helder, zonnig en dus ook warm weer. Na de Red Crater had menigeen wat moeite om een weg naar beneden te vinden over een soort grindglijbaan. Met mijn kistjes was het ‘peanuts’. Beneden troffen we de ‘Blue Lakes’ aan, een soort poeltjes met helder blauw/turquoise water. In dit gebied bevinden zich veel bronnen met ‘sulphur’ of zwavel, waaruit dampende gele stoom opstijgt. Regelmatig rook het tijdens deze crossing dan ook naar rotte eieren. Hierna restte ons nog een afdaling naar de ‘carparking’, gedurende welke het best te voelen was dat we een lange dag met veel korte pauzes achter de rug hadden. Bij de laatste 3km waren we gedwongen via een korte omlegging te lopen, omdat een stroom buiten zijn oevers was getreden. Mensen met schoenen haalden hier dus natte voeten, maar mijn kistjes hielden de mijne gelukkig droog. Na 9 uur lopen (inclusief de Tongariro Summit en vele pauzes) was deze geweldige crossing voltooid.

Cheers!